نـور جهـانـگـیـر نـبـوّت رسید            عـیـد بـزرگ بـشـریّـت رسیـد
عـیـد خـدا عـید جـهـان وجـود            عید قیام است و رکوع و سجود

عـیــد رســول دو ســرا آمــده            مـنـجـی عــالــم ز حــرا آمــده
سـیّــد افــلاک ســلامٌ عـلـیـک            خـواجـۀ لـولاک سلامٌ عـلـیک
ای شـده لـبــریـز پــیــام خــدا            بخوان، بخوان، بخوان به نام خدا
بخوان، بخوان ای به دو عالم علم            بـه نـام آنـکـه آفـــریــده قــلــم
بخوان که هستی به تو دارد نیاز            بخوان که خلقت به تو آرد نماز
بخوان که آغاز پیام‌آوری است            بخوان که پایان ستم گستری است
بخوان که نابودی نااهل‌هاست            بخوان که ناکامی بوجهل‌هاست
بخـوان که توحـید کشد ناز تو            بخوان که عدل است سر افراز تو
بخوان و خود را سپر سنگ کن            بخوان و رخساره ز خون رنگ کن
غار حرا نه، همه جا طور تو است            زمین و آسمان پُر از نور تو است
نکته به نکته رو به رو مو به مو            آنچه که بـایـست بگـویی، بگو
بگو هو الحیّ و هو الهو، بگو            بگو خدا نیست به جز او، بگو
بگو همه خـدا پـرسـتـی کـنـیـد            ترک گناه و جهل و پستی کنید
بگـو بتـان دم از خـدا می‌زنند            خـدا، خـدا، خـدا صدا می‌زنند
بگو نـدای من نـدای خـداسـت            بگو که این صدا صدای خداست
بگو که توحـید نجـات شماست            بگـو که اسـلام حیات شماست
مـا به تـو حـکـم ازلـی داده‌ایـم            ما به تو قـرآن و عـلی داده‌ایم
قلب تو از تابش ما منجلی است            پیش تو ما، پشت سر تو علی است
حـبـیـب مـا تــو اول و آخـری            تـو بـر پـیــمـبـران پـیـام‌آوری
بعد تو پیغـامبری نیست نیست            حکم و کتاب دگری نیست نیست
ای ز تو انـبـیـا همه سـر بـلـند            کیست که بعد از تو کند سر بلند
اگر چه بر پـیـمـبـران خاتـمی            پـیـشـتـر از عــالـمـی و آدمـی
تــو از تـمـام انـبـیـا بــرتــری            تو یک پـیـمبرِ عـلـی پـروری
طـلعـت تو شمع ره انـبـیـاست            وزیـر تـو پــادشـه انـبــیـاسـت
کیست علی روح در آغوش تو            کیست علی بت‌شکـن دوش تو
کیست علی، علی است، ما را ولی            کیست علی، علی است تو، تو علی
عـلـی بـود تـمـام تـفـسـیـر تـو            علی است شیر ما و شمشیر تو
جسم تو و جـان تو یعنی عـلی            تـمـام قــرآن تـو یـعـنـی عـلـی
ساقه پیکان تو در شست اوست            دست ید اللهی ما دست اوست
خیل مـلک مـحـو جـلال توأند            شـیـفـتـۀ صـوت بــلال تــوأنـد
بوذر و مقداد مسلمان تو است            جنّت ما عاشق سلمان تو است
مهـر به درگـاه تو باشد مـقـیـم            ماه به انگشت تو گردد دو نیم
هر نفس پاک تو تکبیر ماست            حیدر خیبر شکنت شیر ماست
روح بشر تشنه تعـلیم تو است            خلقت ما یکسره تسلیم تو است
خیز و به جان و تن عـالـم بدم            در نـفـس خـستـۀ «میثم» بـدم